YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
E. 2022/5465
K. 2022/8828
T. 23.11.2022
DAVA : Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR : 7201 Sayılı Tebligat Kanunu’nun 11/2 maddesinde “vekil vasıtasıyla takip edilen işlerde tebligatın vekile yapılacağı, vekilin birden çok olması durumunda bunlardan birine tebligat yapılmasının yeterli olduğu, tebligatın birden fazla vekile yapılması durumunda, bunlardan ilkine yapılan tebliğin asıl tebliğ tarihi sayıldığı” öngörülmüştür.
İstinaf incelemesi sonucunda verilen kararın, davacı vekili olan İstanbul Barosu avukatlarından Av. …’nın bila tarihli yetki belgesi ile Avukatlık Kanunun 56. maddesi uyarınca yetkili kıldığı Edirne Barosu Avukatlarından …’ye 07/02/2022 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, mevzu yetki belgesinin vekaletnamedeki tüm yetkileri kapsadığı (B.K.. aynı istikamette Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2021/17-45 Esas, 2021/238 Karar, 2018/13-877 Esas, 2018/1755 Karar sayılı kararları), temyiz dilekçesinin ise HMK’nın 361. maddesinde öngörülen iki haftalık yasal süre geçirildikten sonra 12/04/2022 tarihinde verildiği anlaşılmaktadır.
HMK’nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin süre yönünden REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 23/11/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.